Friday, October 29, 2010

नंका पशि व्हॊड मोतिं

तॊडा पेलतडीचे राम शेणॆय मम्माक वोळकूनातिलो तॆ गावांतु कॊण ना.  बापान मोरचानीक दॆड ऎकर परमयि ताजे खलाक पन्‍नास सेन्‍ट गद्दॊयि ताका मेळो.  धावें परॆन शिकूनु सबाव भोवुंचो वॆळु.  एकोलॊचि पूतु दिकूनु ओपुरबयॆचो. जल्यारि ताका कशीचि पुणॆयि चांग जावुंका म्हॊणु आशायि आसा.  अम्माले बळ्करतीन ताणे नारायण मम्माले जानकॆक वरडीक केल्लि.  ती चां बुधुवन्ति.  दॆड जाणालो कामु करतलि.  ऎक ददुलॆले उन्‍नतीचे मगलॆन ऎकि बायल असतलि म्हॊणु संगतायि. जानकक्कान येवुंचानीक शॆणॆय मम्माकयि उजार अयिलें.  दोगालॆयि प्रयत्‍नान तंगॆलें परम पचुवॆं जवुंचाक आरांबीलें. जानकक्का दॊनि गायिंक वाडॆयता. परमांतु घालूक शॆण जालें.  घरकडे जावुंकाजालेलें दूध जालें.  चड आसा जल्यारि विकिलॆरि दुड्ड कॊडु जायना नवॆं.  आता तंगॆलें परमचि परतलें.  गेयिटाचे दोनीयि तंतूयि मड्डॆ सरशीयो अमृ‍त कुंभ सरी वॊडि गोण्डीयो सहित रबिलायिं. चोवुंचाक चन्द आसा.  तंगॆले परिश्रमाचें फल.  चांग ऎक घर, घरा मगलॆन अंबॆरूक, पोणसारूक, मड्डे, मड्डियॊ, फलवृक्ष सग्ग फल सहित राबिलायिं.  चेरडुवांक चोयिलॆवरीचि तं, तानि एकॆक रुकाकयि चोयितायि.  कॆळॆं घडाय वॊड पळॆले आसायि.  खलटा गद्दॆन्तु दॊनि पावटि भात घालॆरि वरषाडि जेवुंचाक आशीलें भात मेळतने.  ताजे मद्दे, कूवाळें, मोग्गें, सग्ग गद्दॆन्तु वॊवप आसा.  गद्दॆचे बान्दारि चवळि घलतनि.  जावुंका जालॆलें सग्ग थंगा तन्‍नि वॊवनु करतायि.
 

शॆणॆय मम्माक चारि तं चेरडूंव.  व्होळो नन्‍दगॊपालु, शिकूक चां दष्टीकु दिकूनु शॆणॆय मम्माक ताका शिकॊवनु डॊकटर कॊरूक मॊहु.  दुशॆरो वॆणुगॊपालु.  व्होळ्ळॆ उतुलॊचि दष्टीकु नयि.  मागीरि दॊनि चेलीयो.  वृन्दा अनीक वीणा.  सगटयिं सर्व कमांतूयिं अम्म-बप्पाक सहायु करतायि. अन्‍नान शिकूनु डॊकटरु जवुंचे बेगॆक, सन्‍न भवण्ड सग्ग तंगॆले शिकवणॆचो वॆचु ऊणे कॊरूक परिश्रमु करतायि. आनु डॊक्टरु जालॆरि तंगॆलो मानु इतें.  तंगॆले कयिरें आनु चोयितॊलो नवें.  संजे एदीचि घडि तानि चारीयि जाण खॆळु हासु सग्ग चवंकतने. अम्म-बप्पा तॆं दिकूनु हर्ष पवंतनि. 
 

ताशि हड्डं पुड्डि कॊरनु तं पुताक एं.बी.बी.एस शिकॆयता शॆणॆय मामु.  ताजे दॊळे विसकळावनु सॊळॆरि मगीरि आशवासु जालो.  दकूलो अग्रिकळ्‍चर शिकता.  चेलीयो शिवुंचाक शिकीनि.  वस्त्र शिवनूयि दुड्ड करतायि. बप्पाक बाधा दीवुनातिलें प्रैवट जावनु शिकूनु डिग्रि काडका म्हॊणु तं तंका आशा. 
 

ताशि कष्टांतु भरशि तन्‍नि उंचारि एतायि. नन्दगॊपालु हौस सर्जनसि करता. तागॆले शिकवणॆक जावनु अम्मायि बप्पायि भवुण्डयिं कष्ट कडतायि दिकूनु, ताका मनान्तु चांगि दूकि आसा.  कामारि चळॆरि हांव तशीचि तंकायि चोयितॊनो म्हॊणु तं ताकायि आश्‍वासु.  

एक दिस्सा सन्जे सगडंयि फितरांतु बेसूनु रसपति उलॊवनु चाया पितानि.  ऎक कार यॆवुनु घरा मुखारि यॆवुनु राबीलें.  शॆणॆय मामु उटायिलो, चेलीयॊयि, बयिलयि, भितॆरि गेलिं.  कारांतु थकूनु देवलो, गावांतूलो व्होडु दम्मॆलि माणीक मामु.  

माणीक मामु हसूनु चॊणु अयिलो.  शॆणॆय मम्मान बेसूक कदल घालनु दिलें.  आजि पर्यन्त वटॆरि दिकिलॆरीयि, चॊवुनातिलो महा मनीषु, शॆणॆय मम्माक दिसलें, पुत्‍ताक ब्यारु कॊरूक वॆ अयिला?  मोंचूव कडवां पवलॆले समाधानारि बेसलो तं.
 

शॆणॆय मामु: माणीकानु इतें यॆ वटॆन? 
माणीक मामु: मिगॆले सुशिलाक तुगॆले पुत्‍ताक दीवुंका म्होणु मॊहु.
शॆणॆय मामु: आतां अवंका ती आलॊचना ना माणीकानु. ताका ऎकु कामु सग्ग जावुनु अम्मि ऎक नीट रबतायि, दॊनि चारि वरषं वोचॊयि. 
माणीक मामु सोडतॊलोवॆ?
माणिक मामु: तुगेलो पूतु चांग रांकारि पास जाला.  अमॆरिकॆन्तु वोचूनु चड शिकूनु नांव काणु अयलॆरि, अंगाचि ऎक हॊस्पिटल आरांबुयात. तॆ बेगॆक आशिलो वॆचु हांव काडीन.  मिगॆले दुवॆक वरडीक करीन म्हॊणु उत्‍तर दिलॆरि पूरो. 
 

भितॆरि बेसूनु यॆं सग्ग अयिकतालो तं नन्दा.  अमॆरिकॆन्तु वच्चें कयिरें अयिकुचानीक तॆं ताका चिन्‍ना म्हॊणु दिसलें.  शॆणॆय मम्मान संगीलें, "हांव बायिल चेरडूंव जावनु उलॊवनु मागीरि जाणॆयन".  जानकक्कान हाणु दिलॆलि चायायि पीवनु माणीकानु गेल्लो.  घरकडॆचि 6 जाणयि एकडे जालिं. 
 

शॆणॆय मामु: नंका पशि व्हॊड मोतिं जायिवॆ अवुंका?
जानकक्का: माणीक मम्माले धुवॆक वरडीक केलॆरि मागीरि गावान्तु अवंगॆलें मॊल इत्‍तें?
नन्दगॊपालु: माका उंचारि चॊडूक मेळॆलि ऎकि वाट चिन्‍ना म्हॊणु माका दिस्ता.
वॆणुगॊपालु: गुळकॆं पॊणतिलें चॊवुंका, अन्‍नाक तॊ मोलाक कडतॊलो. 
वृन्दा: शिकुचे कालाकचि ती ऎकि घमण्डि तं.
वीणा: अन्‍नाक चांग म्हॊणु दिसलें आनु कॊरो.
 

मागीरि कॊण कायिं उलॆयलॆनायि.  दॊनि दीस सारनु माणीकानु दुशॆरि अयलो.  नन्दान ऒ. के. संगीलें.  पास्‍पॊर्ट, विसा सग्ग तयार जालें. नन्दा शिकूक अमॆरिकॆक गेलो.  गेल्ले तशीचि लगिलगीचि बरप एतालें.  मागीरि तॆं दूर दूर जालें. तंगॆले मनांतु वड्डल्लो आशॆचो वृक्षु, मूळ उवंटूनु खलाक पोळ्ळो. 
 

दुसॊरो पूतु वॆणु सगटांक समाधान संगतॊलो.  कालु वत्‍त तशीचि तांका स्वल्प समाधान मेळें.
 

नन्दालि शिकवण जालि.  गावान्तु यॆवनु ताणे सुशीलाक वरडीक केलि.  उंब्रावलॆन वोरचे वॆळारि यॆवुनु गेलॆलि सुशील मागीरि थंग चळॆना.  शॆणॆय मम्माले घरकारांक दिकुचॆंचि तिका उणावु तं.  नन्दाकयि घरकडे वच्चाक ती सॊणा. 
 

शॆणॆय मामु सग्ग विसॊरनु कामान्तूचि आसा.  वॆणूलि शिकवण जालि.  तॊ अतां ऎक अग्रिकळ्चरल ऒफीसर तं.  लागिचे स्कूळान्तु शिकोवुंचे शान्तीक ताणे वरडीक केलि.  बप्पालॆयि वॆणूलॆयि परिश्रमान, वृन्दालीयि, वीणालीयि वरडीक जालि.  ऎक कयरॆकयि नन्दायि बयिलॆयि अयिलॆनायि.  तांगॆले चेरडुवांक सरि अम्म-बप्पान दिकिलॆनायि. 
 

शॆणॆय मम्माक समाधान, बप्पान चेरडुवांबेगॆक कॊरकाजालॆले सग्ग केल्लें.  ती तृप्ति मनांतु भॊरनु आसा. पूतु गावांतूले हॊस्पिटलांतूलो, चांगु ऎकु डॊक्टर म्हॊणु अभिमानु आसा. तॊ सुखान रब्बो. 

धूव्वो बमुणाथयिं सुखान आसायि.  वॆणूलिं चेरडूंव शॆणॆय मम्माकयि जानकक्काकयि खाल ऊंच कडतायि.  नन्दालो उडगासु ऎवनतिलो दीसु ना. 

नन्दा चांगु डॊकटर तं.  भारि जाणांक सन्तॊषूयि, आश्‍वासूयि दित्‍ता.  भायिर देवलॆरि मनिषालें वरतमान ताजे कन्‍नांतूयिं वत्‍तायि. "उतुलॊचि व्होळो डॊकटर जावनु इत्‍ति गूणु? अम्म-बप्पाक ताजान सुक्के चुन्नॆ पुडियॆचो उपकारु ना.  तागॆले बेगॆक बप्पान वॆचु केलॆले दुड्ड आशिले जालॆरि परम काणु घॆवुनु घलॆरि रय्यावरीचि दीस काडयत आशिलें". 

यें सग्ग अयिकूनु तागॆलें मन्‍न जॊळूक आरांबीलें.  तॊ कॊणालग्गि संगतॊलो?  अम्म-बप्पाक तॊ मन्‍नांतु पायिंपडता.  रत्‍ति पणाफडॆन ताकायि सनप्रायॆचो उडगासु येतॊलो.  तागॆले बेगॆक भवुंडानि केलॊलो त्यागु ताका विसरूक जवन्‍ना.  उतूलो नन्दि नातिलो जालोमू हांव, म्हळॆलि आत्मनिन्दा मन्‍नान्तु भॊरनु आसा. 
 

"नंका पशि वॊड मोत्‍तिं घलॆरि नांक चीरनु वतॆने" म्हळॆलि म्हण्णि इत्‍ति परमार्थ.                           

No comments:

Post a Comment