अतां पुताक वर्ष अटावीस. इंजिनीयर. तका थंगा पावॊवुंचाक तीणे कळॆले कष्ट व्हॊड तं. बप्पाले मुखारि हातु उदारि कॊरनु तिगॆले पुताक शिकॊवंचाक तिगॆलो अभिमानु अयिकना अशिलो. तॆं दिकूनु ती बी.एड. शिकूनु बप्पा पाय धॊरनतिले ताका वडोवुंचे बेगॆक लगिचे स्कूळांतु काम करता. देवळांतु दवॊरनु अपमान जले उपरांते रमॆशान वेगळि वरडीक केलि. दॊगजाण चेरडूंव आसा म्हॊणु अयिकीलें. तिका मनांतु तृप्ति जलि. तिगॆले बप्पाले घमंड कारण रमॆशालो जन्मु व्यर्थु जलॊना नवॆं.
कालु वता तशीचि केलॆलें कायिं सम नयिं अशिलें म्हॊणु शॆणॆय मम्माक मनांतु जलें. धुवॆन हसूनु दिकिलॆना. नतुवान सरि लग्गि यॆवप ना. पूतु शिकवण जावनु काम मॆळनु तगॆले कयिरें चोयिता. बायिल धुवॆले विचारारीचि मॊरनु गेलि. अतां कॊण चोवंचाक नतिले बप्पाक चोवंचो धर्मु तिका असा दिकूनु ती चोयिता. तिगॆले मना गूणान तं ती चोयिता म्हॊणु तिगॆले जीवित नाशु केलॆले बप्पाक कळता. पूतु लीव मेळ्ता तकीत येतॊलो. वोडकयो घॆवनु बेसुनु इति मेळें? चांग ऎक जवयांक धवंडावनु धुवॆले जीवित नाशु केलॊलो म्हॊणु गवंचो लॊकु म्हण्तायि कन्नान अयिकिलें असा. जवंयान वेगळि वरडिक केले उपरांते माफ निवंगुनु धुवॆक वॊरनु सॊडूकयि वाट ना. धुवॆ तोण्डाक चोवंचाक तका जायिना. धुवॆ हथान खवंचे रीण सोरचानीक शॆणॆय मामु गेलो. अतां अम्मायि पुतूयि मात्र तं थंगा असायि. लगीचि धकुलभावु ट्रानसफर मॆळनु गावांतु रबूक येता.
पुताकयि बांगळूराक चांग कंपनींतु इन्टरव्यू जलें. सान कामांतु बेसूनु चांग काम सोदितालो तं तो. तॊ काम तका मेळॆरि तजे लगि वोचूनु रबुका. तका ऎक वरडीक लगॆन जलॆरि मिगॆले काम जलो.
ताणे स्वल्प व्हॊडु जवंचानीक तीणे तजे लगि सग कयिरीयिं संगिले तं. तका बप्पाक दिकूक मॊहूयि अशिलो तं. रमॆशाले दांपत्यांतु अपशब्द कायिं यॆवनीये म्हॊणु अशिलें दिकूनु तीणे तका सोळॊना.
सांझ जलि. पॊरॊब मम्मूयि वेगळो एकलॊयि कॊरनु सोयिरिकॆ कयिरॆक अयिलिं. रत्नाकॊरु अशिलो दिकूनु तॊ उलोवुंचाक बेसॊलो. तिका मुखारि वचाकयि इष्ट ना. जलॆरीयि काफि अनीक खाण वॊरनु दवरलें. अनीक ती भितरि गेलि.
कुंडलि सग चोयलिं. धा दीस वचानीक चेलियॆकयि चोयलिं. चेल्लि पुताक इष्ट जलि. वॆस्त सनीचि जावनु तं केलॆलि. तेदूसूचि वरडिकॆ दिसूयि चोयलिं.
तगॆलो बप्पा लगि नामू. कशि जाणवप? तिका विचारु. "बप्पाक कशि जाणवप पुता?" तीणे निवंगीलें.
"तॆं कांयि ना अम्मा, अबॊन बप्पाक अपमानु केलॊलो नवें, तॆ दिकूनु येवुंना असतने. वरडीके बरपारि बप्पालें नांव दवरि. रमॆशालॊयि रत्नालॊयि पूतु म्हॊणु दवरलॆ पूरॊ."
अम्मान संगीलें "तुगॆले मित्रांक उळदुकानकवॆ? तुका आवश्याक दुड्डुवांचो सहायु परॆन कोरचो ऎक मित्रु असा नवॆं".
"तजेलगि हांवे संगीले अम्मा. तका वेगळे ऎक व्हरडिकॆ वोचुका खयिं, वोचो अम्मा अतां कयिरें चोवंको."
वरडिकॆ मुरथमले दीसा महॆशु ऎक देवळांतु वोचूनु येता म्हॊणु संगूनु गेलो. देनपारा पोरतूनु तं अयिला. तॊण्ड हसूनु अशिलें. वरडिकॆ दिसा उडदा मुहूरतु जावनु वरडीकॆ गेलिं. वरडीक सूपर जावनु जलि. रत्ना तोण्डारि संतॊषूचि ना. बमुणानयि तीणॆय कॊरनु कॊरका जलॆलें नवॆ यॆं सग. मिजे कपलांतु फरकलान तं बरयिलयां. तीणे मनाक समाधान दिलें.
वरडीकॆ जेवणयि जावनु घरकडे गेलिं. उंबरावलॆन वरप, देवळांतु पायिं घालप सग जलें. सुन्नॆलिं बन्धुबान्धव सग अयिलॆलिं तं. सून विनम्र जावनु तं अशिलि. रत्नाक तिजॆरि इष्ट दिसलें.
व्हरडिकॆ दिसा सकाणि चाय पीवनु जवंचानीक पुतान संगीलें "अम्मा, आजि जेवणाक मिगॆले मित्रान उळदिलिं असा. अवंका तेगांकयि वोचुका. अम्माय वोग्गि भायिर सर".
अम्मान संगीले "हांव इत्याक पुता? बप्पाक अपमान कॊरनु अबॊन पेटॆयिले उपरांते हांव पुताले स्कूळांतु अनीक पुताले वरडिकॆक मात्र तं अयिलॆलिं असा. तुमि गेलॆरि पूरो".
पुतान जाप दिलि "हांवे मित्राक उतर दिलॆलें असा. अम्मान यॆवुनतिलें अम्मि वोचुना. यॊ अम्मा, म्हॊणु सुन्नॆनयि बळान संगुचानीक रत्नायि भायिर सरलि.
पुताले मित्रान पेटॆयिलॆले कारारि तीं मित्राले घरकडे गेलिं. काराचो सोवदु अयिकूनु मित्राले बयलॆन यॆवनु तंका घरांतु उळदीलि. मध्यप्राय अशिलि ऎकि बायल. पुतालो मित्रु प्राय अशिलोवॆ? रत्नान आठॆयिलें.
मित्राले बयलॆन संगीलें "ऎक मिनिट रबुका, हांव क्यामरा हडतां. ती भितॆरि गेलि. तीणे क्यामरा हडचे वॆळारि तिगॆलो बमूणूयि भायर अयिलो. महॆशाक चॊवनु हशिलो, रत्नाले लगीचि यॆवनु रबीलो. रत्ना इतिकी आठॊवनु तिकाचि विसॊरनु रबीलि. क्यामरा क्लिक जलें. इति चवंकता म्हॊणु रत्नाक मनांतु जलॆना. तिजे खंदॆरि ऎक हातु पोडचानीक ती झट जावनु घूवनु चोयलि. रमॆशु! विकाराचे आधिक्यान तिका धॊरनु रबूक जलॆना. थडथडॆवनु खलाक पॊडूक गेलॆले तिका रमॆशानयि बयिलॆनयि कॊरनु कदलारि वॊरनु निदायिलि. चेरडूंव निरझूळ जावनु रबीलियांयि. रम्यान वोचूनु एदे उदाक हाणु तिगॆले तोण्डारि फपुळें. पिवुंचाक निंबुवॆ उदाकयि हळें.
रत्नान लोवूचि दॊळे विसकळायिले. तीणे दुसॆरि दॊळे धंपीले. रमॆशान तिका धॊरनु नीट कॊरनु तका तेंकूनु बेसॆयिलि. निंबुवे उदका खोल्लो तिजे हथांतु दिलो. तॆ सुरक्षित हथांतु बेसले अमूल्य निमिष तिजे मनाक संजीवनि जावुनु दिसलें. रम्यान निंबुवॆ उदकाचो खोल्लो कडकडेवंचे हथांतु थकूनु काणघॆवनु तिका पीवयिलें. भयान रबिले चेरडुवांक भितरि पेटॆयिलिं.
रम्यान तिजेलगीचि बेसूनु संगीलें "अक्काक कसले कयरॆकयि अम्मि आसाय. वर्ष एदींचि जावनु अशिलें तुंगॆले मॆळप कशि असतने म्हॊणु भिलॆलिं त हांव. अतां तं मका समाधान जलेयां.
अक्कान बप्पा कॊण म्हॊणु संगूनु दिले उपरांते तॊ हंगा यॆवनु बप्पाक दिकीलो. मगीरि अतां परयंत सर्व कयरीयिं बप्पालगि निवंगूनु तं तॊ करता. मित्रु म्हॊणु संगूनु ताणे कोणालगीयि दुड्ड काणघॆवप ना. तका जाय जलॊलो सहायु बप्पा करता. तॆं काणघेवंचो तगॆलो अवकाशु तं. तका मिजेलगीयि भवंडालगीयि चांग स्नॆहु अस्सा. अक्काक कॊपु एतॊलवॆ म्हॊणु कळना नवें? तॆं दिकूनु अक्कालगि संगुकानका म्हॊणु बप्पान संगीलें. मिगॆले मलगडे भावाक सोयिरीक निवंगूनु थंगा पेटॊयिलॊलॊयि अमीचि तं. अवंका एकि चांगि सून मेळतलि नवॆं. माया चांगि सून जावनु अक्काक चोयतलि म्हळॊलो विश्वासु मका अस्सा.
यॆं सग अयिकूनु रत्नाले मनाक संतॊषु कीं, आश्वासु कीं, कॊपु कीं दिसलो म्हॊणु तिकाचि कळना. ती अनाथ नयि म्होळॊलो आश्वासु तं चॊडु अशिलो. हजा व्हॊड इति जावंका. तीणे कळॆलि तपस्या सफल जलि.
उलॊवनतिले बेसले रत्नाक चॊवनु निवंगीले "अकाक अवंचॆरि कॊपु असवॆ?"
रत्नान कॊपु तोण्डारि हाणु जाप दिलि "अस्सा, बप्पायि पुतूयि एकडे जावनु मका दूर केलि नवॆं".
"तशि नयि अका, समय ऎनाफडॆन संगू म्हॊणु आठॆयिलें. रमॆशाक अतयि अक्काक वंकाणसूक तं वॆळु असा. मका तॆं कयिरेंतु स्वल्प कुसुंगायॊय अक्कालगि असायि" म्हॊणु संगूनु ती हस्सीलि.
ती रमॆशाले तोण्डारि चोयलि. शान्त जावनु हसूनु बेसले तजे तोण्डाक चॊवनु उतुलकीं वरषीं तीवयि हसीलि. संतृप्ति भोरलॊलो हासु.
--------------------------------------------------------
तीनि भागु जावनु बरयलॆलि यी काणि हंगा समाप्त जता.
No comments:
Post a Comment